زعفرانیه

دکتر منوچهر ستوده درباره وجه تسمیه زعفرانیه می­گوید: اراضی زعفرانیه هدیه­ای بوده که محمد شاه قاجار آن را به کنیز خود، زعفران باجی، داده  بود. به همین دلیل این محله به زعفرانیه مشهور شد. زعفرانیه تا قبل از اینکه رضا شاه کاخ معروف سعدآباد را در آن بسازد، به صورت زمین­های کشاورزی بوده و چندان در بافت شهری تهران به حساب نمی­آمده است. روستای اسد­آباد سکونت­گاهی قدیمی در این منطقه بوده که هنوز هم می­توان در برخی خیابان­های آن بافت روستایی و قدیمی را مشاهده کرد. پایه گذاران اولیه زعفرانیه را می­توان اقوام زارعی و باقری که از نائین اصفهان به اینجا مهاجرت کردند، دانست. زعفرانیه امروزی را پنج محله کوچک­ترتشکیل می­دهد: مقدس اردبيلي، آصف، اسدآباد، زال زر و پسيان. زمانی زعفرانیه پوشیده از باغ­ها و درختان سر به فلک کشیده بود که امروزه دیگر خبری از آن­ها نیست. از معروفترین باغ­های تهران می­توان به باغ زند کریمی، باغ خانم مروان، باغ حاجی کلاهی، و باغ خیامی  که در این محله قرار داشتند اشاره کرد؛ اما متاسفانه امروزه فقط باغ خیامی توانسته تا حدودی سرپا بماند. به جای درختان بلند، برج­ها و مجتمع­های سیمانی خودنمایی می­کنند. آب و هوای معتدل و کوهستانی و همجواری با کاخ سعد­آباد و وجود سفارت­خانه­های كشورهاي آفريقاي جنوبي، برزيل، اسلواكي، چك و يمن زعفرانیه را به یکی از گران­قیمت­ترین مناطق تهران تبدیل کرده است. هم­پای برج­های مسکونی لوکس و گران­قیمت، برج­های تجاری و مغازه­های لوکس نیز رشد کرده­اند. تعدادی ازرستوران­های لوکس تهران،کافی شاپ­های دنج، آموزشگاه­های موسیقی، آرایشگاه­های معروف زنانه، کارگاه­های آموزشی و مراکز ماساژ در محدوده این محله تاسیس شده ­اند. مشکل اصلی ساکنان محل ترافیک است. اکثرکوچه­ها و خیابان­های محله بن بست و باریک است به همین دلیل در بعضی از مواقع شبانه روز ترافیک سنگینی را مشاهده می­کنیم. همین بن بست بودن باعث شده که دسترسی به محل نیز کمی محدود باشد. وجود یک خط رفت و برگشت از اسدآباد به تجریش و عبور تاکسی­های ولنجک از خیابان آصف تنها امکان دسترسی ساکنان برای ورود و خروج به محل دانست.