تفاوت پیتزا آمریکایی و ایتالیایی در چیست؟

تاریخچه پیتزا در آمریکا به اوایل قرن ۱۹ میلادی بر می‌ گردد که در حدود ۵ میلیون ایتالیایی به این کشور مهاجرت کردند و این غذای خوشمزه را با خود به آمریکا آوردند. در سال ۱۹۰۵ شخصی به اسم جنارو لومباردی اولین مجوز تهیه و فروش پیتزا در آمریکا را به دست آورد و پیتزا فروشی خود را در نیویورک  تاسیس کرد.

البته فراگیر شدن پیتزا در آمریکا به پس از جنگ جهانی دوم بر می‌ گردد. زمانی  که سربازان و چتربازان آمریکایی مستقر در ایتالیا، به خانه برگشتند و دوست داشتند که همان پیتزایی که در ایتالیا می‌ خوردند را در آمریکا هم میل کنند. بعد از آن بود که آمریکایی‌ ها شروع به تغییر مواد به کار برده شده در پیتزا ها کردند و به این ترتیب سبک پیتزا آمریکایی شکل گرفت. امروزه پیتزاهای متنوعی در آمریکا سرو می ‌شود. ما در این مطلب قصد داریم تفاوت های پیتزا آمریکایی و ایتالیا را بررسی کنیم و ۹ پیتزا آمریکایی که در فست فودهای تهران محبوب تر هستند را به شما معرفی نماییم.

فرق پیتزا آمریکایی با ایتالیایی

قبل از این‌که به سراغ معرفی پیتزاهای آمریکایی برویم، باید بدانیم که پیتزا آمریکایی چه با تفاوتی با پیتزا ایتالیایی دارد. پیتزا آمریکایی ۳ تفاوت اصلی با پیتزاهای ایتالیایی دارد. این سه تفاوت در نوع خمیر استفاده شده، روش پخت پیتزا و استفاده از مواد به کار رفته در پیتزا است.

خمیر پیتزا: کسانی که هر دو نوع پیتزا را امتحان کرده باشند، می‌دانند که خمیر پیتزا ایتالیایی بسیار تردتر و نازک‌تر است. در صورتی که پیتزای آمریکایی از خمیر بسیار ضخیم‌تری استفاده می‌کند.  علاوه بر این استفاده از سبزیجات معطری مانند ریحان، پونه به همراه ادویه‌هایی مثل سیر و فلفل تازه از جمله ویژگی‌های خاص پیتزاهای ایتالیایی است در صورتی که پیتزاهای آمریکایی بیشتر از پنیر و پپرونی استفاده می‌کنند.

مواد به کار رفته: پیتزا آمریکایی بسیار پرحجم‌تر از نوع  ایتالیایی آن است. آمریکایی‌ها مواد متنوع‌تر و بسیار بیشتری را روی پیتزای خود می‌پسندند. استفاده از  انواع زیتون، گوشت گاو، انواع سوسیس و کالباس، مرغ، گوجه فرنگی،  فلفل دلمه‌ای و پنیر موزارلا از جمله گزینه‌های مورد استفاده در پیتزاهای آمریکایی است.

اما ایتالیایی‌ها، مواد غذایی بسیار کمتری در پیتزای خود استفاده می‌کنند. استفاده از سبزیجات معطر، ادویه‌جات، لایه‌های نازک گوشت و البته پنیر پیتزا که به صورت قطعات مکعبی روی پیتزا قرار می‌گیرد، از جمله ویژگی‌های یک پیتزا ایتالیایی است.

روش پخت: یک پیتزا ایتالیایی حتما باید در اجاق‌های آجری با شعله باز پخت شود. در صورتی که پیتزا آمریکایی از اجاق‌های تجاری استفاده می‌کنند. البته بعضی برای پخت پیتزا آمریکایی از اجاق‌های آجری صنعتی مخصوص هم استفاده می‌کنند.

بیشتر بخوانید: ۳ ویژگی اصلی که باید در یک رستوران ایتالیایی به آن توجه کنید.

تفاوت خمیر پیتزا آمریکایی و ایتالیایی در چیست؟

خمیر پیتزا در دو سبک آمریکایی و ایتالیایی تفاوت های اساسی دارد. پیتزای ایتالیایی، به ویژه نوع ناپولتَن، خمیری نازک، نرم و منعطف دارد که با آرد نوع “۰۰” (آرد بسیار نرم)، آب، مخمر و نمک تهیه می شود. این خمیر پس از استراحت طولانی، در دمای بسیار بالا (حدود ۴۸۰ درجه سانتیگراد) و در کوره های چوبی پخته می شود که به آن بافتی تُرد با لبه های پف کرده و کمی سوخته (حاصل از شعله چوب) می دهد.

در مقابل، خمیر پیتزای آمریکایی اغلب ضخیم تر، حجیم تر و گاه شبیه به نان است. در سبک هایی مانند پیتزای نیویورکی، خمیر نازک تر اما انعطاف پذیر است، در حالی که پیتزای شیکاگویی با خمیر ضخیم و عمیق (شبیه به پای) شناخته می شود. خمیر آمریکایی معمولاً حاوی روغن یا شکر است که به آن بافت ترد تر و طعمی شیرین تر می دهد.

تفاوت سس در پیتزاهای آمریکایی و ایتالیایی

سس پیتزای ایتالیایی ساده و طبیعی است. در پیتزای مرسوم مانند مارگاریتا، سس گوجه فرنگی تازه، کمی نمک و برگ های ریحان استفاده می شود و هیچ ادویه یا افزودنی پیچیده ای ندارد. در مقابل، سس پیتزای آمریکایی اغلب غلیظ تر، پخته شده و ترکیبی از گوجه فرنگی، سیر، پیاز، شکر و ادویه هایی مانند پاپریکا یا فلفل است. این سس معمولاً پیش از پخت به خوبی پخته می شود تا طعمی غنی و کمی شیرین ایجاد کند. در برخی سبک های آمریکایی مانند پیتزای باربیکیو، حتی از سس های غیر گوجه فرنگی (مثل سس باربیکیو یا سس سفید) نیز استفاده می شود.

تفاوت تاپینگ ها در پیتزا ایتالیایی و آمریکایی (مواد روی پیتزا)

پیتزای ایتالیایی بر پایه سادگی و استفاده از مواد تازه و با کیفیت استوار است. معروف ترین نمونه آن مارگاریتا است که تنها از گوجه فرنگی تازه، موتزارلای ایتالیایی، ریحان و روغن زیتون تشکیل شده است. ایتالیایی ها به ندرت از بیش از سه تا چهار ماده روی پیتزا استفاده می کنند. در مقابل، پیتزای آمریکایی به وفور مواد مختلف را ترکیب می کند: پپرونی، سوسیس، بیکن، قارچ، فلفل، زیتون، پیاز و حتی آناناس (در پیتزای هاوایی). پنیر نیز در پیتزای آمریکایی معمولاً به صورت پنیر موزارلای پر چرب یا ترکیبی از پنیر های چرب مانند چدار استفاده می شود.

برای مطالعه بیشتر: انواع پیتزا

پیتزا ایتالیایی نازک است یا امریکایی

پیتزای ایتالیایی به طور کلی نازک تر است، به ویژه در سبک رُمَن که خمیر آن بسیار نازک و تُرد است. پیتزای ناپولتَن نیز با وجود لبه های پف کرده، مرکز نازکی دارد. در مقابل، پیتزای آمریکایی بسته به سبک، ضخامت متفاوتی دارد: پیتزای نیویورکی نازک اما انعطاف پذیر است، پیتزای شیکاگویی (دیپدیش) بسیار ضخیم و شبیه به پای و پیتزای دیترویتی با خمیر مربعی و ضخیم شناخته می شود.

برای مطالعه بیشتر: بهترین رستوران های کیش

معرفی بهترین پیتزاهای آمریکایی

پیتزا آمریکایی امروزه به یکی از سبک‌ های اصلی پیتزا در دنیا تبدیل شده. دلیل آن هم این است که آمریکایی‌ ها عاشق پیتزا هستند. آن ‌ها در هر ثانیه ۳۵۰ تکه پیتزا مصرف می ‌کنند و پیتزا یکی از غذاهای اصلی آن‌ ها به شمار می ‌رود. در این بخش به معرفی بهترین پیتزاهای آمریکایی می پردازیم:

پیتزا ناپولی (Neapolitan Pizza)

پیتزا ناپولی، پیتزایی است که ایتالیا را ترک کرد و با مهاجران ایتالیایی به آمریکا آمد. همچنین این پیتزا باعث شد تا آمریکایی‌های ابتکار را سرلوحه خود قرار دهند و  سبک خود در پیتزا را به وجود آورند.  پیتزا ناپلوی به طور سنتی باید با گوجه فرنگی روما یا گوجه فرنگی سن مارزانو و پنیر موزرلا که از شیر گاومیش به دست آمده باشد، تهیه می‌شود. این پیتزا که خمیر بسیار نازکی هم دارد، به درخواست ایتالیا در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته.

پیتزا کالیفرنیایی (California Style Pizza)

پیتزا کالیفرونایی که با نام پیتزا کالیفرنیا و پیتزا گورمت هم شناخته می‌شود، نوعی پیتزا آمریکایی با خمیر نازک مشابه پیتزا ناپولی است که مواد به کار رفته روی آن به سبک و ذائقه کالیفرنیایی‌ها است. این پیتزا در سال ۱۹۸۰ توسط شاهزاده پیتزا “اد لادو” که به درست کردن پیتزاهای مبکترانه و متفاوت مشهور بود، ابداع شد. روی این پیتزا از پنیر ریکوتا، فلفل قرمز و خردل و پاته استفاده می‌شود.

شیکاگو دیپ دیش (Chicago Deep Dish)

پیتزای شیکاگو که با نام شیکاگو دیپ دیش شناخته می‌شود، به خاطر قطری به ۸ سانتی‌متر هم می‌رسد معروف است. این پیتزا اولین بار در پیتز اونو (Uno) و در شیکاگو ابداع شد و مانند یک کیک ضخیم است. خمیر این پیتزا از آرد ذرت و روغن زیتون درست می‌شود. البته خمیر آن آن‌قدرها هم کلفت نیست و بیشتر مواد روی این پیتزا هستند که بسیار پرحجم و پرملات هستند. سوسیس، کالباس، قارچ ورقه شده و فلفل دلمه‌ای مواد داخل این پیتزا را تشکیل می‌دهد. سپس روی آن را با سس گوجه فرنگی شیرین و پنیر پیتزا می‌پوشانند.

شیکاگو تین کراست (Chicago Thin Crust)

شیکاگو تین کراست، پیتزایی شبیه به پیتزا نیویورک اما ترد تر است. این پیتزا معمولا به سبک مربع بریده می‌شود و سس تندی و خوشمزه‌ای دارد. همچنین از گوشت قرمز زیادی در تهیه آن استفاده می‌شود.

پیشنهاد: تخفیف های رستوران ایرانی در تهران و سایر شهرها

پیتزا دیترویت (Detroit Style)

پیتزا دیترویت یک پیتزا مربعی شکل است که از سس مارینارا در آن استفاده می‌شود. خمیر این پیتزا در ماهی تابه سرخ می‌شود تا کناره‌های آن تردتر شود.

پیتزا یونانی نیو اینگلند (New England Greek Style)

وقتی مهاجران یونانی به نیو اینگلند آمدند، سبک خاص خود در تهیه پیتزا را هم با خود به آمریکا آوردند و حالا پیتزا یونانی نیو اینگلند طرفداران زیادی دارد. خمیر این نوع پیتزا در ماهی تابه و در روغن سرخ می‌شود تا یک خمیر طلایی ترد و خوشمزه را به وجود بیاورد. مواد روی این پیتزا را پنیر فتا، کنگر، زیتون و سبزیجات معطر شکل می‌دهد.

بیش‌تر بخوانید: ۵ رستوران مکزیکی در تهران که حتما باید آن‌ها را امتحان کنید

پیتزا نیویورک تین کراست (New York Thin Crust)

پیتزا خیمر نازک نیویورک یا همان نیویورک تین کراست اولین تقلید آمریکایی‌ها از پیتزا ناپولی است که اول قرن ۱۹ میلاد ابداع شد. استفاده از خمیر نازک، پنیر موزرلا زیاد و پپرونی از ویژگی‌های این پیتزا است. هر تکه پیتزا نیویورک تین کراست را در اصل باید لقمه کرد و میل کرد.

پیتزا سنت لوییس (St. Louis Style)

پیتزا سنت لوییس یک پیتزا آمریکایی بسیار خاص به حساب می‌آید. این پیتزا خمیر بسیار ترد و شکننده‌ای دارد که بدون مخمر درست می‌شود. در این پیتزا به جای پنیر‌های معمولی از پنیر پراول که نوعی پنیر پروسس شده است، تهیه می‌شود.

بیش‌تر بخوانید: رستوران حوض خونه، رستورانی با سابقه ۴۰ ساله

پای گوجه فرنگی نیو جرسی (Tomato Pie: New Jersey Style)

پای گوجه فرنگی نیوجرسی از توسط ایتالیایی‌های مهاجر به آمریکا در فیلادفیا ابداع شد. سس گوجه فرنگی در این پیتزا بر خلاف پیتزا نیویورک که مواد روی سس گوجه فرنگی ریخته شده، در زیر قرار پیتزا قرار گرفته و مزه قالب پیتزا را مزه شیرین گوجه فرنگی فرا گرفته است.

سخن اخر

تفاوت پیتزا آمریکایی و ایتالیایی سبب شده تا هر سبک، علاقه مندان خاص خود را داشته باشد. اگر می خواهید تا علاوه بر رستوران های تهران، طعم این غذای لذیذ را در خانه نیز بتوانید امتحان کنید، باید مواد اولیه با کیفیتی مانند خمیر و پنیر پیتزا تهیه کنید. تخفیفان با ارائه بهترین تخفیف های فروشگاه زنجیره ای، امکان خریدی ارزان را برای شما فراهم کرده تا بتوانید هر غذایی با را بهترین مواد اولیه و قیمت مناسب در خانه تهیه نمایید.

سوالات متداول

آیا پیتزای ایتالیایی همیشه بدون پنیر است؟

خیر. پیتزای ایتالیایی اغلب با پنیر موتزارلای تازه یا بوفالو استفاده می شود، اما برخی انواع مانند «مارینارا» فقط سس گوجه و ادویه دارند.

چرا پیتزای آمریکایی کالری بالاتری دارد؟

به دلیل استفاده از خمیر ضخیم تر، پنیر پرچرب، سس های شیرین و مواد اضافی مانند گوشت های فرآوری شده، کالری پیتزای آمریکایی معمولاً بیشتر است.

آیا پیتزای ایتالیایی با دست خورده می شود؟

بله. پیتزای ناپولتَن را معمولاً با چاقو و چنگال نمی خورند، بلکه آن را لوله کرده یا تا می زنند و با دست میل می کنند.

آیا پیتزای نازک فقط ایتالیایی است؟

خیر. پیتزای نازک در سبک های مختلفی وجود دارد (مثل رُمَن یا نیویورکی)، اما ایتالیایی ها بر سادگی مواد و پخت در دمای بالا تأکید دارند.

معروفترین پیتزای آمریکایی کدام است؟

پیتزای شیکاگویی (دیپدیش) و پیتزای نیویورکی از مشهور ترین انواع پیتزای آمریکایی هستند.